Pinda!

Aardnootjes, pinda's of goobers, worden zo genoemd omdat de peulen onder de grond groeien.  Ze werden door Portugese kolonisten naar Afrika gebracht nadat Columbus ze in Zuid-Amerika ontdekt had.  Het zijn geen echte noten; plantkundig gezien behoren ze tot de peulvruchten.  Dat is logisch als je de vorm bekijkt van de peul en de daarin liggende zaden (pinda's).  Omdat ze in een tropisch klimaat gedijen en gemakkelijk te telen zijn, zijn ze een belangrijke eiwitbron in de Afrikaanse voeding, omdat vlees er vaak schaars is.  Ze zijn ook bijzonder rijk aan antioxidanten die de lichaamscellen beschermen tegen hart- en vaatziekten en kanker.  Ze hebben bovendien ook een hoog gehalte aan 'gezonde' vetten (enkelvoudig onverzadigde vetzuren).

Massa's redenen dus om deze soep te maken!

Afrikaanse pindasoep

voor 6 personen

1 grote ui
2 t look
1 tl chilipeper
2 rode paprika's
250g wortelen
250 g aardappelen
3 stengels bleekselder
1,5 l groentebouillon
6 el pindakaas
1 klein blikje maïs
grof gehakte ongezouten pinda's voor de garnering

- Stoof eerst de ui en de look glazig.  Voeg het chilipeper toe en bak even mee.
- Voeg de rest van de groenten (fijngesneden) toe.  Stoof nog een 5-tal minuten en voeg dan de groentebouillon toe.
- Laat de groenten garen.  Mix de soep met de pindakaas en roer er dan de maïs en pinda's onder.

Turkse keuken

De Turkse keuken is een internationaal gewaardeerde keuken met een lange traditie.
De variatie van het eten in Anatolië komt voort uit de talloze invasies van vreemde volkeren, die een spoor van kookstijlen hebben achtergelaten in het gebied. Een andere reden voor de diversiteit van de Turkse keuken is dat, op hun weg uit Centraal-Azie, de Oghuz Turken in hun rijken zoals het Ottomaanse en Seljoekse Rijk, de bevolking van Iran, Irak, Egypte en de Balkan integreerde en hun kookkunst overnam. De Ottomaanse Sultans hadden in het Topkapi-paleis in Istanbul een gigantische keuken waardoor, onafhankelijk van de welstand van de bevolking, de luxueuze Turkse kookkunst, zoals wij die nu kennen, behouden bleef en uitgebreid werd. Op het platteland bleven daarnaast regionale en etnische keukens in stand. De traditionele Centraal-Aziatische Turkse keuken heeft ook veel blijvende invloed gehad op de keukens van Europa en het Midden-Oosten. Zo is yoghurt (ayran), het belangrijkste onderdeel van het Griekse Tzatziki, een typische Turkse nomadendrank.
De gerechten zijn meestal gebaseerd op vers fruit en groente, gegrild vlees of vis en vele soorten salades.
De diverse schotels worden vaak begeleid door yoghurt en sauzen.

Hieronder: Melkgelei geurend naar rozenwater, vijg en gevulde abrikoos